Μπροστά Στο Ταξίδι

Χαζεύω γλάρους ηλιοφωτισμένους στις βόλτες και στις βουτιές τους 

Παλμοί δυνατοί συγκινήσεων κολυμπούν πλάι στα δελφίνια 
Κι αναδεύεται υγρά το σύμπαν στην αφή μιας σκέψης

Νιώθω δικιά μου την αργή βαθειά ανάσα της κι ας με βασανίζει στην αναμονή...

Ξαπλώνω στη ξάστερη αμμουδιά του γαλάζιου φεγγαριού

Μάτια-εξάντες για τους δρόμους στις στιγμές χωρίς αυτόπτες 
Πρόσωπα-φωτοβολίδες σε λέξεις τους γίνονται φάροι σαν από πάντα
Τα χέρια, μισοί όρμοι-μισό πέλαγος, καίουν δική τους φωτιά

Γεύομαι τον καπνό στην αλμύρα από ένα κύμα χαράς

Μέσα στο όστρακό της, να, κάτι μαγικό απελευρώνει ούριο άνεμο

Και φωνάζω "πρόσω ολοταχώς" για όλα 

_ _ _ _

Ποδίζοντας για λίγο ακόμη, βουτάω στο 2010....
Και για τα 20 στα 10....